Nasze początki

Jak czytam wpisy na blogach mam uczących czytać dzieci, to muszę stwierdzić, że u nas właściwie największe trudności to odczuwałam ja, a Gabrynia z przyswajaniem sylab radziła sobie "nieźle" Chociaż mnie wydawało się często inaczej;)

W pewnym momencie stwierdziłam, że nauka literek w ogóle nie działa, nie robi nic dobrego, że trzeba znaleźć coś lepszego, poszukać w internecie może czegoś co jej pomoże. I trafiłam na prof. Cieszyńską i czytanie sylabami. Zaczęłam czytać, szukać i oglądać co się da, aby przygotować się teoretycznie. No i w końcu, chociaż byłam bardzo niepewna stwierdziłam, że czas zacząć.

Samogłoski
Dla nas okazał się to żaden problem, wcześniejsza nauka nie poszła tak całkowicie w las i mała znała samogłoski oprócz E, Y i Ó. Ale bardzo szybko jej to poszło. Książeczka 1 całkowicie wystarczyła. Chociaż mała ciągle myliła E z Y, i to przez dość długi czas, przestała mylić może przy sylabach z S i Z. Gdy myliła, pomagały gesty - przy Y unosiłam  ręce do góry i układałam usta tak, jak przy mówieniu Y, a przy literze E przeciągałam palec wzdłuż ust i układałam usta, jak przy mówieniu E.

Wyrazy dźwiękonaśladowcze.
No i tu się okazało, że największy problem to ja;P

Druga książeczka już nie poszła tak łatwo, bo za duże były moje oczekiwania i niecierpliwiłam się, że Gabi nie pamięta tych wyrażeń dźwiękonaśladowczych, które przecież są tak łatwe i oczywiste… Denerwowałam się, że powoli jej idzie i nie umie, już po pierwszym czytaniu książeczki ich sama przeczytać. Na szczęście szybko przyszło otrzeźwienie, że trzeba jej dać czas i wszystko powoli opanuje w swoim tempie, że jak tak dalej pójdzie, to daleko z tym czytaniem nie zajdziemy.

Później jak znalazłam serię „Moje sylabki” to mała się ich nauczyła i czytała bez problemu.

Trzecia  książeczka – sylaby P i M.
To było tak naprawdę pierwsze zastosowanie metody p.Cieszyńskiej i na początku czułam się bardzo niepewnie:) Nie doczytałam, żeby najpierw nauczyć sylab otwartych, a potem dopiero zamkniętych, w efekcie Gabi wolała te zamknięte i otwarte po prostu czytała od tyłu. Natychmiast skupiłyśmy się tylko i wyłącznie na sylabach otwartych. Tutaj też moje oczekiwania były zbyt wielkie, bo oczekiwałam od niej na pierwszym czytaniu książeczki, że już zaliczy wszystkie 3 etapy na samym początku (etap I- powtarzanie, II – rozumienie, III – czytanie). Na szczęście nie udało mi się jej zniechęcić do czytania zanim zrozumiałam, że ma swoje własne tempo. Pracowałyśmy na "moich sylabkach" 
I dokonałam wielkiego odkrycia;D Blogów mam, które uczą dzieci czytać i robią to inaczej niż w szkole:)  Była to niesamowita pomoc, czerpałam z blogów pomysły i zaczęłam wymyślać swoje.

Pomoce z tamtego czasu w większości się gdzieś podziały, więc będzie bez zdjęć:) Mam nadzieję, że będzie wiadomo o co chodzi:)

Porobiłam pary z sylabami i grałyśmy w memory i piotrusia.

Bawiłyśmy się dużo z zakrętkami od butelek. Na różne sposoby. Napisałam sylaby na kartce i mała musiała zaznaczyć sylabę na kartce i szukać nakrętki w drugim pokoju. Bawiłyśmy się w takie "małe bingo". Sylaby leżały odwrócone na stole, miałyśmy różne sylaby na kartkach i losowałyśmy po kolei. Kto pierwszy wszystkie zbierze ten wygrywa. Układałyśmy też słowa z zakrętek.

To są nasze karteczki, o których mówiłam w pierwszym poście. Bardzo nam się przydały na początku nauki. To były pierwsze słowa Gabryni. Tam gdzie są kółeczka pod obrazkami, były miejsca na nakrętki, potem dopiero dorobiłam karteczki, które były bardziej poręczne:) 

 Na początku zawsze przy ćwiczeniach miałyśmy ze sobą naszą książkę Kocham czytać i jak był jakiś problem to kazałam znaleźć taką samą sylabę w książeczce albo mówiłam: "tu jest napisane tak, jak robił piesek jak zdmuchiwał piórko", albo "To jest tak, jak śpiewał marsjanin"

 Tu są wszystkie nasze karteczki, które do tej pory używałyśmy. Ostatnio Gabrysia je sobie wszystkie poukładała, podobierałyśmy podpisy i skorzystałam z okazji, żeby zrobić zdjęcie;)

Poznawanie pierwszych kilku par sylab było najdłuższe, ale każda kolejna para przychodziła szybciej, niż poprzednia:)

I to właśnie były nasze najpierwsze początki:).

A w obserwatorach bardzo miło mi powitać Kasię i Zielone myśli:)